นิจจภัต

น. ภัตต์หรืออาหารที่ถวายประจำ  ให้แก่ภิกษุหรือสามเณร เป็นคำที่มีใช้ในพระวินัย , ในยุคนี้คือ มูลค่าของอาหารประจำ ดังที่ปวารณาแก่ภิกษุหรือสามเณร  อีกทั้ง มอบแก่ศิษย์หรือไวยาวัจจกร.  ใช้ว่า นิจจภัตหรือนิตยภัต แทนคำว่า เงิน หรือมูลค่าอาหาร ดังที่ถวาย ในหนังสือ พงศาวดารกรุงรัตนโกสินทร์  ฉบับของเจ้าพระยาทิพากรวงศ์ ได้กล่าวว่า ใช้มาแต่รัชกาลที่ 1 ก่อนหน้านี้พระสงฆ์ที่ดำรงสมณศักดิ์ เคยได้รับเบี้ยหวัดเหมือนคฤหัสถ์.  รัชกาลที่ 1  ทรงเห็นว่าไม่ชอบด้วยพระวินัย  ทรงเปลี่ยนเป็น นิตยภัต อันเป็นกัปบียโวหาร หรือคำพูดที่สมควรแก่พระ

n. continuous food  (for monks or novices);  continuous food supply

Syn: นิตยภัต